Στο τέλος μετράνε οι τίτλοι!

Ο Παναθηναϊκός γύρισε ένα «χαμένο» ματς για έναν πολύ απλό λόγο.
Οι παίκτες του παίζουν με το αίσθημα του... «been there done that», που μεταφράζεται σε 115 τρόπαια, απέναντι στα 41 του Ολυμπιακού.

Είχαν περάσει λίγα λεπτά μετά τη λήξη του τελικού και το μοναδικό θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια ανάμεσα στους δημοσιογράφους ήταν το... «πώς κατάφερε ο Ολυμπιακός να χάσει έναν δικό του αγώνα και ο Παναθηναϊκός να «γυρίσει» ένα χαμένο ματς».

«Ο Σπανούλης κουράστηκε», «ο Πρίντεζης έμεινε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε στον πάγκο», «ο Μάντζαρης και ο Σλούκας είναι ακόμα νέοι για να διαχειριστούν την πίεση τέτοιων αγώνων», «ο Λο έλειψε πάρα πολύ», «δεν υπήρχε παιχνίδι με πλάτη» ήταν οι βασικότερες αιτίες που αναφέρθηκαν, αν και βλέποντας το βίντεο αργότερα, η απάντηση είναι μάλλον διαφορετική και πολύ πιο απλή.

Ο Ολυμπιακός είναι μια νέα ομάδα (9 νεοφερμένοι) με νεαρούς παίκτες και ελάχιστες εμπειρίες στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης, ενώ ο Παναθηναϊκός αποτελείται από παίκτες που συμβολίζουν όσο κανείς στην Ευρώπη το... «been there, done that», που λένε και στο χωριό του Μπατίστ.

Με λίγα λόγια, ο συγκεκριμένος τελικός και το -13 ήταν μια κατάσταση δύσκολη μεν, πολύ γνώριμη δε,για τους μπαρουτοκαπνισμένους «πράσινους», που εδώ και χρόνια έχουν σαρώσει τους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ο 36χρονος  MVP του αγώνα, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, κουβαλάει μαζί του 21 τίτλους, έναν λιγότερο από τον Τσαρτσαρή, που στα 33 του ήταν «κλειδί» του τελικού στην τελευταία περίοδο. Ο Διαμαντίδης που ήταν άστοχος και κουρασμένος, αλλά τελείωσε τον αγώνα με 9 πόντους, 7 ασίστ και 7(!) κλεψίματα και 1 λάθος σε  36 λεπτά, έχει πανηγυρίσει άλλα 16 τρόπαια, δύο λιγότερα από τον 35χρονο Μάικ Μπατίστ. Αυτοί οι τέσσερις, μαζί με τον Ρομέιν Σάτο (μόλις... 9 τρόπαια) ήταν τα«σκυλιά του πολέμου»,που έριξε στο παρκέ στα τελευταία οκτώ λεπτά ο Ομπράντοβιτς και εν τέλει αυτοί, ήταν που χάρισαν στον Παναθηναϊκό το 13^ο κύπελλο της ιστορίας του.

Απέναντι στα νιάτα, τη φρεσκάδα, τον ενθουσιασμό και τη διάθεση για «run n’ gun» του Ολυμπιακού, που στην 3^η περίοδο και στις αρχές της 4^ης έκαναν τον Παναθηναϊκό να παίζει το πιο... θολωμένο μπάσκετ της σύγχρονης ιστορίας του, οι «πράσινοι» αντιπαρέταξαν τους τίτλους τους. Άμυνα θανάτου,  σωστές βοήθειες, κερισμένες μονομαχίες, καλή κυκλοφορία και υπομονή στην επίθεση, μεγάλα σουτ από Σάρας και Τσαρτσαρή και έξυπνες επιλογές από Διαμαντίδη, που κέρδισε κρίσιμα φάουλ, τα οποία τελικά έδωσαν τη νίκη στον Παναθηναϊκό.

Την ίδια στιγμή, όταν ο τελικός πήγε στον πόντο και μίλησαν οι μεγάλες προσωπικότητες, ο Ολυμπιακός είχε μόνο τον συγκινητικό Γιώργο Πρίντεζη (17 πόντοι, 5 ριμπάουντ σε 20 λεπτά) και τον Σπανούλη, που από ένα σημείο και μετά είχε κουραστεί (έπαιξε 35 λεπτά) και προσπαθούσε με μακρινά σουτ (0/5 τρίποντα και 5 λάθη, παρά τους 12 πόντους και τις 4 ασίστ) να «σφραγίσει» τη νίκη.

Τα σουτ δεν μπήκαν, η τελευταία επίθεση μπορεί να διδάσκεται σε σεμινάρια για μπάσκετ προς αποφυγή και το κύπελλο πήγε σε «πράσινα» χέρια, συνηθισμένα από κούπες και πανηγυρικές φωτογραφίες.

Η καρδιά του πολυΠρωταθλητή

Ο Ρούντι Τομζάνοβιτς, προπονητής των Χιούστον Ρόκετς στους τίτλους του 1994 και του 1995 είχε πει το περίφημο ρητό –και αγαπημένο κλισέ- για τους απανταχού μπασκετικούς, «ποτέ μην υποτιμάς την καρδιά του πρωταθλητή» αναφερόμενος στις... γεροντάρες του Χιούστον.

Σχεδόν 20 χρόνια μετά, ο Παναθηναϊκός έχει βαρεθεί να δικαιώνει τον Coach-T, καθώς είναι σίγουρο ότι κέρδισε έναν ακόμα τελικό βασιζόμενος όχι στην τακτική, αλλά στο ένστικτο του πολυΠρωταθλητή των παικτών και των προπονητών του.

Με έναν –όχι και τόσο πρόχειρο- υπολογισμό, οι 14 «πράσινοι» (12 του τελικού + τον Πατ Καλάθη και τον Κυρίτση) έχουν κερδίσει 115 τρόπαια, την ίδια στιγμή που οι «κόκκινοι» συνάδελφοί τους, αρκούνται στα 41. Από τα 41 αυτά κύπελλα μάλιστα, τα 15 έχουν κατακτηθεί από τον Σπανούλη (8), τον Γλυνιαδάκη (4) και τον Παπαδόπουλο (3) υπό τις οδηγίες του Ομπράντοβιτς, όταν οι τρεις τους φορούσαν την φανέλα με το τριφύλλι.

Η διαφορά των... 74 τροπαίων είναι τεράστια και είναι δεδομένο ότι μπάσκετ δεν παίζουν ούτε οι αριθμοί, ούτε οι παλιές πανηγυρικές φωτογραφίες, όμως δεν είναι τυχαίο ότι στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα, ο Ομπράντοβιτς επέλεξε μια πεντάδα (Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, Σάτο, Τσαρτσαρής, Μπατίστ) που μετρά 84 τρόπαια. Αυτό το περιβόητο «been there, done that», που τόσο συχνά επικαλούνται οι προπονητές έδωσε εν τέλει τη νίκη στον Παναθηναϊκό, την ίδια στιγμή που απέναντί του, ο μοναδικός παίκτης με μεγάλη εμπειρία στο... σήκωμα τροπαίων ήταν ο Σπανούλης.

Οι αριθμοί δεν παίζουν μπάσκετ, αλλά η καρδιά του πρωταθλητή γεμίζει ΜΟΝΟ από τα κύπελλα.

Παναθηναϊκός

Άλεξ Μάριτς:2 πρωταθλήματα (Σερβίας, Ελλάδας) 2 κύπελλα (Σερβίας, Ελλάδας) + 1 ευρωπαϊκό. Σύνολο 5 τρόπαια

Στράτος Περπέρογλου:4 πρωταθλήματα + 3 κύπελλα + 2 ευρωπαϊκά. Σύνολο 9 τρόπαια.

Μάικ Μπατίστ:8 πρωταθλήματα + 7 κύπελλα + 3 ευρωπαϊκά. Σύνολο 18 τρόπαια.

Ντέιβιντ Λόγκαν:2 πρωταθλήματα (Πολωνίας) + 1 κύπελλο Ελλάδας. Σύνολο 3 τρόπαια

Ρομέιν Σάτο:5 πρωταθλήματα (4 Ιταλίας και 1 Ελλάδας) + 3 κύπελλα (2 Ιταλίας και 1 Ελλάδας) + 1 ευρωπαϊκό. Σύνολο 9 τρόπαια

Σαρούνας Γιασικεβίτσιους:  8 πρωταθλήματα (2 Ισπανίας, 2 Ισραήλ, 1 Τουρκίας και 3 Ελλάδας) + 9 κύπελλα (1 Σλοβενίας, 2 Ισπανίας, 2 Ισραήλ, 3 Ελλάδας και 1 Τουρκίας) + 4 ευρωπαϊκά (1 με Μπαρτσελόνα, 1 με Μακάμπι και 2 με Παναθηναϊκό). Σύνολο 21 τρόπαια.

Κώστας Τσαρτσαρής:9 πρωταθλήματα + 8 κύπελλα + 3 ευρωπαϊκά. Σύνολο 20 τρόπαια

Δημήτρης Διαμαντίδης:7 πρωταθλήματα + 6 κύπελλα + 3 ευρωπαϊκά. Σύνολο 16 τρόπαια

Ίαν Βουγιούκας:1 πρωτάθλημα + 1 κύπελλο + 1 ευρωπαϊκό. Σύνολο 3 τρόπαια

Νικ Καλάθης:2 πρωταθλήματα + 2 κύπελλα + 1 ευρωπαϊκό. Σύνολο 5 τρόπαια

Στίβεν Σμιθ:-

Κώστας Καϊμακόγλου:1 πρωτάθλημα + 1 κύπελλο + 1 ευρωπαϊκό. Σύνολο 3 τρόπαια

Αλέξης Κυρίτσης:2 κύπελλα. Σύνολο 2 τρόπαια

Πατ Καλάθης:1 κύπελλο.

Πράσινη τροπαιοθήκη: 115 τρόπαια, που γίνονται 145, αν προσθέσουμε και τους 30 συλλογικούς τίτλους του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Ολυμπιακός

Έι Σι Λο:-

Δημήτρης Κατσίβελης:-

Κώστας Σλούκας:1 κύπελλο.

Βαγγέλης Μάντζαρης:-

Κώστας Παπανικολάου:2 κύπελλα. Σύνολο 2 τρόπαια

Γιώργος Πρίντεζης: 1 κύπελλο

Ανδρέας Γλυνιαδάκης:3 πρωταθλήματα + 1 ευρωπαϊκό με τον Παναθηναϊκό και 2 κύπελλα με τον Ολυμπιακό. Σύνολο 6 τρόπαια

Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους:2 πρωταθλήματα Λιθουανίας + 2 κύπελλα Λιθουανίας + 1 EuroCup. Σύνολο 5 τρόπαια

Λάζαρος Παπαδόπουλος:  1 πρωτάθλημα + 1 κύπελλο + 1 ευρωπαϊκό με τον Παναθηναϊκό + 1 Uleb Cup. Σύνολο 4 τρόπαια

Μιχάλης Πελεκάνος:1 κύπελλο

Μάρκο Κέσελ:1 κύπελλο + 1 EuroCup. Σύνολο 2 τρόπαια

Ρίτσαρντ Ντόρσεϊ: -

Βασίλης Σπανούλης:4 πρωταθλήματα + 3 κύπελλα + 1 ευρωπαϊκό με τον Παναθηναϊκό + 1 κύπελλο. Σύνολο: 9 τρόπαια

Πέρο Άντις:3 πρωταθλήμα (Ελλάδας και Βουλγαρίας) + 3 κύπελλα (Σερβίας, Βουλγαρίας και Ρωσίας). Σύνολο 6 τρόπαια

Κάιλ Χάινς: 1 πρωτάθλημα + 1 κύπελλο: Σύνολο 2 τρόπαια

Παναγιώτης Βασιλόπουλος: 2 κύπελλα. Σύνολο 2 τρόπαια.

Κόκκινη τροπαιοθήκη: 41 τρόπαια, που γίνονται 57, αν προσθέσουμε και τους 16 συλλογικούς τίτλους του Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Υγ: Σπουδαίος τελικός με τρομερές εναλλαγές ανά δεκάλεπτο και πολύ καλό -όπως πάντα- το κλίμα ανάμεσα στους παίκτες. Τον υπέροχο λαό, ας τον κρίνουν οι ψυχίατροι του μέλλοντος...

Πηγή:http://www.gazzetta.gr/