Το πρωι κρεοπωλης το βραδυ μαθητης

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΛΥΚΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

Η ώρα είναι έξι το απόγευμα και το κουδούνι χτυπά στο Εσπερινό Λύκειο της Λάρισας, οι μαθητές μπαίνουν στην τάξη και το μάθημα ξεκινά. Εδώ τα τμήματα είναι ανομοιογενή, οι μαθητές είναι διαφόρων ηλικιών, 16 χρόνων ο μικρότερος και 64 αντίστοιχα ο μεγαλύτερος.

Ο καθένας για τους δικούς του λόγους αποφάσισε να φοιτήσει στο Εσπερινό σχολείο, άλλος για να πάρει απλά ένα απολυτήριο που θα του χρειαστεί σε οποιαδήποτε δουλειά και αν κάνει και άλλος για να συνεχίσει τις σπουδές του. Οι ανάγκες και οι προτεραιότητες ποικίλλουν.

Η διαφορά αυτών των μαθητών έναντι των άλλων που πηγαίνουν το πρωί στο σχολείο, είναι ότι παράλληλα με την παρακολούθηση των μαθημάτων τους δουλεύουν και μάλιστα πολλές ώρες, όχι απλά για να έχουν το χαρτζιλίκι τους, αλλά για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους που αντιμετωπίζουν τις περισσότερες φορές σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Ο Βαγγέλης είναι 16 χρόνων και φοιτά στην Γ' Λυκείου. Για αυτόν το να πηγαίνει στο σχολείο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ξυπνά κάθε μέρα στις 8 το πρωί και μέχρι τις 2 το μεσημέρι εργάζεται σε ένα κρεοπωλείο. Στη συνέχεια διαβάζει τα μαθήματά του μέχρι να έρθει η ώρα για το σχολείο. Η φοίτηση στο Εσπερινό σχολείο ήταν προσωπική επιλογή, παρά τις μικροαντιρρήσεις της οικογένειάς του.

Δεν επέλεξε αυτό το σχολείο όπως εύλογα θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος γιατί ήταν κακός μαθητής, το έκανε όπως απλά εξηγεί γιατί στους δύσκολους οικονομικά καιρούς που διανύουμε δεν ήθελε να επιβαρύνει τους δικούς του.

Αν και έχει ελάχιστο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή του καθημερινά, για να ξεκουραστεί ή να δει τους φίλους του, όπως κάνουν άλλοι συνομήλικοί του, δεν γκρινιάζει, δεν νιώθει να του λείπει κάτι. Αντίθετα είναι ικανοποιημένος και υποστηρίζει ότι με έναν σωστό προγραμματισμό μπορεί και αντεπεξέρχεται σε όλες τις υποχρεώσεις του.

Η Ραφαέλα αγαπά πολύ το σχολείο, στο γυμνάσιο ήταν μαθήτρια του 18. Εξαιτίας του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η οικογένειά της όμως αναγκάστηκε να πάει σε Εσπερινό Λύκειο, για να μπορεί να δουλεύει, μα παράλληλα να μην εγκαταλείψει την εκπαίδευση.

Εργάζεται 7 ημέρες την εβδομάδα, από τις 8:30 το πρωί έως τις 5:30 το απόγευμα, προσέχοντας μια ηλικιωμένη κυρία. Είναι μαθήτρια της Β' Λυκείου. Για αυτήν η καθημερινότητα αναγκαστικά περιλαμβάνει δουλειά και σχολείο.

Οι γονείς της είναι χωρισμένοι και έτσι η μητέρα της έχει να φροντίσει 4 ανήλικα παιδιά. Το να εργάζεται είναι όχι απλά αναγκαίο, αλλά ζήτημα επιβίωσης για κείνη και την οικογένειά της.

Την ώρα της δουλειάς όταν η κυρία που φροντίζει, ξεκουράζεται, η Ραφαέλα προσπαθεί όσο αυτό είναι εφικτό να διαβάσει τα μαθήματα της ημέρας για να είναι επιμελής και το καταφέρνει λένε οι καθηγητές της. Από 13 χρόνων έμαθε στα δύσκολα, όταν τα παιδιά της ηλικίας της έπαιζαν ανέμελα εκείνη δούλευε, βοηθώντας τη μητέρα της.

Δεν χάνει την αισιοδοξία της όμως, θέλει όχι απλά να τελειώσει το σχολείο αλλά και να σπουδάσει φυσικοθεραπεία, όταν τη ρωτάμε γιατί αυτή τη σχολή και όχι κάποια άλλη απαντά: Για να φροντίζω τους ανθρώπους! Το Εσπερινό σχολείο σημαίνει τα πάντα, ζωή και ένα μέλλον με καλύτερες επαγγελματικές προϋποθέσεις.

Ο 20χρονος Δημήτρης είναι μαθητής της Γ' Λυκείου, ξυπνά στις 7 το πρωί όχι για να προετοιμαστεί καλύτερα σε κάποιο από τα μαθήματά του, αλλά για να πάει στην οικοδομή, βοηθώντας και μαθαίνοντας τη δουλειά από τον πατέρα του.

Από 14 χρόνων έμαθε να εργάζεται σε διάφορες δουλειές και παράλληλα να τα «κουτσοβολεύει» με τα μαθήματα του σχολείου.

Το Εσπερινό ήταν για εκείνον η καλύτερη επιλογή και σπεύδει να απαντήσει ότι δεν είναι ένα υποβαθμισμένο σχολείο. Οι καθηγητές αντιλαμβάνονται τη διπλή και άκρως κουραστική από θέμα υποχρεώσεων ζωή των μαθητών και τους στηρίζουν. Στα σχέδια του Δημήτρη είναι να σπουδάσει ψυχολογία.

Από μικρή στα βάσανα και η Ηλιάνα, 16,5 χρόνων και ενώ θα έπρεπε να τα έχει όλα στο χέρι από την οικογένειά της, αυτή δουλεύει προσέχοντας μικρά παιδιά, ούσα και η ίδια ακόμη παιδί...

Ανάλογη ζωή και για την Μαρίζα, ήρθε πριν από λίγα χρόνια στη Λάρισα με την οικογένειά της από την Αθήνα και όλοι μαζί παλεύουν για το μεροκάματο.

Θέλει να σπουδάσει αισθητικός και αν δεν τα καταφέρει, τότε θα ασχοληθεί με τη μεγάλη της αγάπη που είναι το τραγούδι υποστηρίζει.

ΜΑΝΑ 5 ΠΑΙΔΙΩΝ,ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ

Τι να πει κανείς για την περίπτωση της 33χρονης Μαρίας, που απασχολείται περιστασιακά σε οποιαδήποτε δουλειά, είναι χωρισμένη και μητέρα 5 παιδιών, παράλληλα όμως είναι και μαθήτρια της Γ' Λυκείου. Το πώς τα καταφέρνει μόνο η ίδια το ξέρει. Ο μεγάλος της γιος είναι και αυτός μαθητής της Γ' Λυκείου, μάνα και γιος αν και εκείνος είναι της τεχνολογικής κατεύθυνσης και η Μαρία της θεωρητικής, συζητούν για τα μαθήματα και για το σχολείο.

Όνειρο ζωής είναι η εισαγωγή στη Νομική, αν και αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες από όλες τις πλευρές, αποτελεί ένα προσωπικό στοίχημα, ένα δώρο στον εαυτό της για τις δυσκολίες που περνά, μια επιβράβευση των κόπων της. Δεν ξεχνά ωστόσο να ευχαριστήσει τους καθηγητές του Εσπερινού Λυκείου, που είναι στο πλευρό όλων των μαθητών. «Μας νιώθουν κοντά τους, μας βοηθούν, μας εμψυχώνουν», συμπληρώνει.

ΠΕΝΤΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΣΗΧΘΗΣΑΝ ΣΕ ΣΧΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΙ

Στο Εσπερινό Λύκειο Λάρισας φέτος φοιτούν 45 μαθητές, από τις 6 το απόγευμα έως τις 9:20 το βράδυ, χωρίς φροντιστήρια και επιπλέον δαπάνες.

«Είναι μαθητές συνειδητοποιημένοι και ξεκάθαροι στις επιλογές τους, εμείς ως εκπαιδευτικό προσωπικό αναγνωρίζουμε τον αγώνα που κάνουν και τους βοηθούμε», υποστηρίζει ο διευθυντής του σχολείου κ. Χαράλαμπος Τσιτσιβάς.

Το Εσπερινό σχολείο μετρά επιτυχίες μαθητών στην Ανώτατη και Ανώτερη Εκπαίδευση. Πέρυσι από τους 11 μαθητές της Γ' Λυκείου, συμμετείχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις οι 10 και από αυτούς οι 4 εισήχθησαν σε ΑΕΙ και η μία σε ΤΕΙ.

 
Πηγή:Εφ. Ελευθερία